Ik word een grijze duif. Vlak voor het begin van de coronacrisis zou ik een afspraak maken met Daphne, mijn kapster op het Rond. Maar nu de salon dicht zit vanwege besmettingsgevaar, kruipt de uitgroei langzaam naar beneden. Als ik het even snel uitreken: een maand sociale afzondering betekent een centimeter haargroei en dus een centimeter meer grijsheid. Ergens hoop ik dat die grijsheid dan ook leidt tot een centimeter meer wijsheid. Maar dat zal wel een illusie zijn.
In Nederland vergrijzen op dit moment duizenden, misschien wel miljoenen vrouwen. Thuis achter de laptop of de computer. Werkend, lesgevend aan hun kinderen, zorgend, kokend, regelend. Tuurlijk, er zijn altijd uitzonderingen op die regel. Gisteren zag ik toevallig op het nieuws een kapper kleurpakketjes afleveren bij klanten. Mengseltje, handschoenen, gebruiksaanwijzing. De hele rataplan in een papieren tasje.
Terwijl die vrouwen met verf kliederen boven de wasbak, vergrijs en verwilder ik lekker door. Nu mijn haarpunten verdrogen, zijn de klitten al bijna niet uit mijn stugge krullen te krijgen. Zelf knippen is geen optie. Want, hoorde ik laatst op televisie een kapster waarschuwen, dan raak je verknipt. Ik schat dat ik na zoveel weken thuiszitten redelijk richting rasta ga. Zie je mij na lange tijd weer terug, dan lijk ik waarschijnlijk op een soort holbewoner.
Maar ach, denk ik dan gelijk, doet het ertoe? Heb ik iets te klagen of te zeuren? Nee! Want ik zie om me heen zo enorm veel leed. Ouders die hun verstandelijk beperkte kind van 11 niet mogen bezoeken vanwege de coronacrisis. Patiënten die eenzaam sterven op de IC. Toegenomen huiselijk geweld door quarantaines. Een recordaantal sterfgevallen in de VS. Ontnuchterende berichten uit de frontlinie, van mensen die patiënten verzorgen en op hun tandvlees lopen.
Wat een kanjers zijn het! Alle mensen die Nederland draaiende houden. Verplegers, artsen, maar ook schoonmakers, ambulancepersoneel, politieagenten, brandweerlieden, vakkenvullers, de postbode die dagelijks langskomt, de krantenbezorger en alle andere harde werkers. Bedankt voor jullie enorme inzet!
In mijn geval: denk dat grijzer worden toch stiekem leidt tot wat wijzer worden.
Mariëtte Woudenberg // www.puurtaal.nl
Mariëtte Woudenberg is vaste columniste van het EigenHoutje Magazine. Lees ook haar vorige column op onze website!